به نام خدای صبر
مادر...
می خواهم بگویم از ناگفته ها...
از آنچه با ناگفتنش نفهمیدیم چه بر سرت آمد...
نفهمیدیم آن زمان که ربیع می گرفتیم برای خودمان عشق می کردیم و شاد بودیم
تو میان شعله های آتش بودی...
مادر...
فقط پدر نبود که می دانست مأمور به صبر است،
خیلی های دیگر هم می دانستند!
آن ها که نقشه شوم بیعت از پدر را کشیده بودند
آن ها که نقشه شوم قتل رسول الله را در حجه الوداع کشیده بودند
آن ها که قسم خورده بودند تا نگذارند خلافت به آل محمد(صلوات الله علیهم اجمعین) برسد...
می دانستند که پدر مأمور به صبر است...
حال سوال من این است:
او که می دانست پدر در مقابلش شمشیر نخواهد کشید
چرا...
چرا با چهل رذل مست از خود بیخود شده به سوی خانه وحی یورش آورد؟
او که می دانست مادر پشت در خواهد آمد...
دیگر چه حاجت به چهل رذل مست لایعقل داشت...؟
تنها هم اگر می آمد کفایت می کرد...
مادر...
